Τετάρτη 21 Ιουλίου 2010

Μοναξιά και παρενέργιες

Η μοναξιά είναι το ίδιο βλαβερή για την υγεία μας όπως το κάπνισμα και η παχυσαρκία λένε Αμερικάνοι επιστίμονες.
Οι άνθρωποι που δεν έχουν φίλους ή και αν έχουν είναι αποκομμένοι απο αυτούς και απο την οικογένεια τους μπορεί να τους δημιουργήσει υπέρταση και αποδυνάμωση του ανοσοποιητικό σύστημα προειδοποιεί η Αμερικανική ένωση στο ετήσιο συνέδριο της για την πρόοδο των επιστημών (the American Association for the Advancement of Science).
Συγκεκριμένα ο ψυχολόγος john  cacciopo, λέει οτι η μοναξιά μπορεί να κάνει δύσκολη την διαδικασία ύπνου.... δηλαδή, αϋπνίες όπου παραλλήλως επιταχύνετε και η πρόοδος της άνοιας.

Ο ίδιος καθηγητής ανακάλυψε πως η μοναξιά αυξάνει τα επίπεδα της ορμόνης κορτιζόλης (cortisol) ωθώντας την πίεση του αίματος στην επικίνδυνη ζώνη που μπορεί να προκαλέσει εγκεφαλικό επεισόδιο η έμφραγμα.

Η συγκεκριμένη έρευνα παρουσίασε τη διαφορά των επιπέδων υγειάς μεταξύ των ανθρώπων που ζουν τελείως μόνοι και όσων είναι ιδιαίτερα δραστήριοι και κοινωνικοί. Συνέκριναν επίσης, τη διαφορά υγειάς για τους καπνίζοντες τους μη-καπνίζοντες όπως επίσης και των παχύσαρκων και όσων διατηρούν το φυσιολογικό τους βάρος. Ο καθηγητής Cacioppo είπε πως όταν η πάροδος του χρόνου έχει αντίκτυπο στο σώμα μας η μοναξιά αυξάνει αυτή την κλίση προς την κάθοδο.
Η μελέτη απέδειξε πως οι μοναχικοί άνθρωποι διατηρούν την υπέρταση τους κατά 30 μονάδες υψηλότερα από αυτούς που είναι πιο κοινωνικοί και δραστήριοι καθιστώντας τους τρεις φορές πιο πιθανή την ανάπτυξη καρδιακών παθήσεων και εγκεφαλικών. Ακόμα, η πιθανότητα θανάτου για τους υπερτασικούς είναι δυο φορές υψηλότερη από εκείνους που διατηρούν φυσιολογική πίεση αίματος.
Τα υψηλά επίπεδα κορτιζόλης καταστέλλουν το ανοσοποιητικό σύστημα που αυξάνει την ευπάθεια του πάσχοντα στην ασθένεια.
Ο ύπνος των μοναχικών ανθρώπων είναι πιο σπασμωδικός ενώ κατά τη διάρκεια της ημέρας μπορεί να πέσουν σε λήθαργο και τη νύχτα να καταφέρουν να κοιμηθούν μετά την κατανάλωση κάποιου υπνωτικού. Η μοναξιά απαριθμεί εκατοντάδες άλλες επιπτώσεις στην υγειά μας συμπεριλαμβανομένης της επιτάχυνσης του ρυθμού της άνοιας. Αν και ο λόγος δεν είναι ακόμα σαφής παρόλα αυτά μια πιθανή αιτία έγκειται στο γεγονός πως ο εγκέφαλος τους στερείται της ευελιξίας εν αντίθεση με εκείνων που τείνουν να κοινωνικοποιούνται τακτικά.


 Όταν οι ερευνητές συνέκριναν την υγειά εκείνων που απομονωθήκαν μακριά από τον κόσμο, τους φίλους, και την οικογένεια τους βρήκαν τη διαφορά τόσο μεγάλη όσο αυτή μεταξύ των καπνιστών και των μη καπνιστών, των παχύσαρκων και αυτών με φυσιολογικό βάρος η εκείνων που γυμνάζονταν και δε γυμνάζονταν καθόλου. Ο καθηγητής Cacioppo δήλωσε πως το φαινόμενο είναι σχετικό με την εικόνα που παρουσιάζει η σημερινή κοινωνία όπου οι περισσότεροι άνθρωποι επικοινωνούν μέσω του διαδικτύου παρά face-to-face.

Ακόμα, κάποιος ερευνητής του πανεπιστημίου του Chicago δήλωσε το εξής: “Ζούμε όλο και περισσότερο στην απομόνωση εν μέρει επειδή γερνάμε η επειδή παντρευόμαστε και αργότερα τα παιδιά μας φεύγουν για να φτιάξουνε τη δική τους ζωή και έτσι τα επίπεδα μοναξιάς αυξάνονται”. Ο καθηγητής συμβουλεύει τους μοναχικούς ανθρώπους να αρχίσουν να κοινωνικοποιούνται λίγο περισσότερο και να προσπαθήσουν να δημιουργήσουν φίλους μέσα από φιλανθρωπικές εργασίες και λέει πως είναι καλύτερο να υπάρξουν μερικές ισχυρές φιλίες παρά διάφορες παροδικές και επιδερμικές συναναστροφές. «Οι μοναχικοί άνθρωποι αισθάνονται μια “πείνα”» όπως είπε. “Το ζητούμενο είναι να συνειδητοποιήσουμε πως η λύση δεν βρίσκεται στη σίτιση αλλά στο μαγείρεμα για την απόλαυση του γεύματος μαζί με άλλους”.

 Ο καθηγητής θεωρεί ότι το γνώρισμα έχει τις ρίζες του βαθιά κρυμμένες στην εξέλιξη του ανθρωπίνου είδους. Οι πόνοι της μοναξιάς πρέπει να υπενθυμίσουν στους μοναχικούς ανθρώπους που απομονωθήκαν να επανασυνδεθούν και να ενταχθούν στο πλαίσιο της κοινωνικής ζωής.



Μια καλή αρχή λοιπόν για τους μοναχικούς ανθρώπους είναι η απόκτηση κάποιου κατοικίδιου έτσι ώστε να του δοθεί ένα πολύ όμορφο και πολύ σοβαρό κίνητρο απασχόλησης….

0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου